راهپیمایی و میتینگ های حزب الله

22 بهمن جمعیت در خیابان آزادی زیاد بود،البته به علت پروژه مسخره اسب تروآ حدود 40 در صد جمعیت خیابان آزادی سبزهای بی نشانه بودند. سایر مسیرهای منتهی به میدان آزادی 90 درصد سبزها بودند علاوه بر این در میدان هفت تیر نیز 100 درصد سبزها بودند. لذا مردم نباید مایوس شوند یا فکر کنند مدافعان رهبر زیادند.

بخش اعظم جمعیتی که حزب الله گردآوری می کنند مردمان فقیر حاشیه نشین تهران و شهرستانهاست حتی از بوشهرو سیستان و بلوچستان با اتوبوس مردمان را برای شرکت در راهپیمایی به تهران می آورند و این مردم فقیر انگار که به تور دور اروپا دعوت شده اند ذوق زده با هزینه دولت (بیت المال) به تهران می آیند و در راهپیمایی شرکت می کنند.

کمیته امداد به هر خانواده فقیر ماهانه 50 هزار تومان کمک می کند و این ها آنقدر فقیرند که فقر به آنها اجازه رشد فرهنگی نمیدهد و دولت و حکومت اسلامی هم نمی خواهد آنها رشد کنند اینان سیاهی لشگر جمهوری اسلامی هستند.

دسته دیگر بازاریان سنتی هستند اینها مقلدین هیات موتلفه به سرپرستی بادامچیان و عسگر اولادی هستند اینان همان نزول خواران پیرو خط امام و رهبری هستند.

گروه دیگر بسیجیان هستند عده زیادی از مردم متملق و چاپلوس برای برخورداری از مزایای بسیج عضو این نهاد شده اند و هنگام راهپیمایی ها با تمام خانواده شرکت می کنند.

دسته دیگر کسانی هستند که سرباز هستند و از طرف ارتش و سپاه اجبارا به راهپیمایی آورده میشوند.

گروه دیگر مدیران و کارمندان هستند که بخشی از آنها اجبارا به راهپیمایی آورده میشوند.

ساندیس خوری و تامین امنیت راهپیمایی نیز بعد دیگر حضور دائم حزب الله و متملقان و نوکران حزب الله است. این را مقایسه کنید با ایجاد نا امنی و خطر قتل و زندان و شکنجه برای شرکت کنندگان در راهپیمایی های آزادی خواهان.

همین قدر که نظام از انتخابات آزاد و رفراندوم آزاد تحت نظر سازمان ملل وحشت دارد. همین قدر که روی ماهواره پارازیت می اندازد، همین قدر که فعالان حقوق بشر و سیاسی را مقتول و اسیر می کند. همه نشان از این است که هواداران این رژیم بسیار کمتر از مخالفان رژیم است.

لازم به ذکر است که نباید انتظار داشته باشیم انقلاب ملت زود به پیروزی برسد می توان بجای تند و خسته عمل کردن آهسته و پیوسته عمل کنیم. در پست های قبل هم نوشته ام که چطور میتوان به صورت کم خطر با رژیم مبارزه کنید.