حضرت محمد (ص) فرمود: زن را می توان به منزله یک آلت تناسلی به شمار آورد که پیوسته باید پنهان و پوشیده بماند. بنابراین، زمانیکه زنی از خانه بیرون میرود، شیطان بدنبال او به راه می افتد و هر لحظه کوشش می کند او را از مکانی که در آن راه میرود، برباید.
من هرگاه که بياد خانه و زندگی محمد می افتم که جوانی و کمال را با بيوه زنی پنجاه تا هفتاد و سه ساله گذراند و در پيری با بيوه زنانی جا افتاده و بچه دار ، چون ام سلمه و زينب دختر خزيمه ( مادر بينوايان ) و بخصوص حفصه ( بيوه زنی زشت : بنا به اعتراف پدرش ) سر کرد و خانه اش آن بود و خوراکش آن ، نمی توانم از افسوس خودداری کنم که محمد می توانست زنانی زيباتر از آنها داشته باشد و زندگی يی بهتر از اين و نيز هرگاه که سخنان نويسندگانی را می خوانم که از شهوترانی محمد سخن می گويند و از حرمسرای محمد ، نمی توانم از شرم پريشان نشوم که يک انسان ، حتی مويسنده ، تا کجا می تواند ننگين شود و بخاطر مصلحتی زشت سيمای حقيقتی زيبا را که فخر انسان است و سرمايه تاريخ به چنين پليديها بيالايد !!
روزنامه کیهان پنج‌شنبه 18 مهر 1387
http://shahabnews.com/vdci.rayct1ayzbc2t.html
در روایت است كه زنی از پیامبر(ص) درباره حقوق شوهر پرسید:باتوجه به اینکه مسلمین مدعی هستند که محمد رطب خورده منع رطب نمی کرد و توصیه ای نمی کرد که خودش از آن گریزان باشد احتمالا بارها با حضرت خدیجه روی کوهان شتر به سانفرانسیکو (ببخشید حج عمره!) رفته بود.
آن حضرت فرمود: ولاتمنعه نفسها و ان كانت علی ظهر قتب؛
بر زن است كه خود را از شوهرش بازندارد و بگذارد تا وی از او كام بگیرد حتی اگر بر روی كوهان شتر باشد.
مسلمین برای ماله کشی یا رفع سوتی از حضرت رسول الله می گویند منظور حضرت کجاوه روی شتر بوده اما در این حدیث به کوهان تاکید شده و کلمه ای دال بر کجاوه نیست!
کسی که خود را راهنمای مردم معرفی می کند سر بسته صحبت نمی کند بلکه درست آدرس می دهد.
وقتی فرموده اند روی کوهان شتر دیگر منظور کجاوه روی شتر نیست. آیا حضرت الکن به عربی بوده که بجای کجاوه بگوید کوهان؟
بيتفاوتي نهادهاي مسئول نسبت به جريانات فعال فرهنگي در سطح پايتخت، هرج و مرج فرهنگي بزرگي را پديد آورده است، به گونهاي كه روز به روز شاهد افزايش جريانات الحادي و انحرافي با پوششهاي فرقهاي و گروهي در جامعه هستيم.
به گزارش خبرنگار «تابناك» به تازگي كليپي صوتي با نام «سرنوشت آريايي» با بلوتوث و فراگير در ايستگاههاي مترو و ديگر اماكن منتشر شده كه در آن، اهانتهاي شديدي نسبت به اسلام و شخص پيامبر(ص) شده است و تا بدين لحظه، هيچ خبري درباره اقدامات مسئولان در پيگيري و برخورد با عوامل انتشار اين بلوتوث به دست نيامده است.
در اين كار سخيف همچنين تلاش شده است تا مواردي چون تفاوتهاي ايرانيان و اعراب مورد توجه قرار گرفته و از آن سوءاستفاده شود و مخاطب دين اسلام را نيز تنها عربهاي باديهنشين بشناساند.
از سوي ديگر، خبر ميرسد كه گروهي از جوانان در ميادين و اماكن پررفت و آمد تهران كتابچههاي تبليغ مسيحيت با نام «چگونه ميتوان خدا را يافت؟» را رايگان پخش ميكنند.
در اين كتابچهها با اشاره به بخشهايي از انجيل يوحنا، مراحل يافت خدا و ديدن ظاهري، نقشه خدا براي نسل بشر، گناهشناسي و پذيرفتن عيسي (ع)، تنها راه رسيدن به خدا عنوان شده است.
و يك جا شهادت«صاحبان علم» را تالى شهادت خدا و ملائكه خوانده بود كه اين خود،به قول امامغزالى،در فضيلت و نبالت علم كفايت داشت
| البته شعر وتاريخ و انساب،تا جائى كه موجب لغو و فساد نمىشد، نه فرض بود نهمذموم. مىگويند وقتى پيغمبر از جائى مىگذشت،كسى حرف مىزد ومردم بر او جمع آمده بودند.پرسيد كيست؟گفتند علامهيى است.سئوالكرد چه مىداند.گفتند شعر و انساب. پيغمبر گفت اين علمى است كهدانستنش فايدهيى ندارد و ندانستنش زيانى ندارد. معهذا، بعدهابسبب فايدهيى كه ازين مباحث در فهم و تفسير قرآن و حديث عايدمىشد ادب و تاريخ و انساب هم مطلوب شد، چنانكه تعمق در دقايقنظرى و غير عملى طب و حساب و امثال آنها هم كه خود آنها مورد حاجتنيست-اما دانستن آنها تا آن قدر كه مورد حاجتباشد موجب افزودنقوتست-اگر چه ديگر فريضه نيست اما فضيلت محسوبست |
نقل قول:ما می گوییم:
تمدن اسلامى كه لا اقل از پايان فتوح مسلمين تا ظهور مغول قلمرواسلام را از لحاظ نظم و انضباط اخلاقى،برترى سطح زندگى،سعه صدر واجتناب نسبى از تعصب،و توسعه و ترقى علم و ادب،طى قرنهاىدراز پيشاهنگ تمام دنياى متمدن و مربى فرهنگ عالم انسانيت قرار داد،بيشك يك دوره درخشان از تمدن انسانى است و آنچه فرهنگ و تمدنجهان امروز بدان مديونست اگر از دينى كه به يونان دارد بيشتر نباشدكمتر نيست.
فتح اسلامى البته با جنگ حاصل شد اما نشر اسلام در بين مردمكشورهاى فتح شده به زور جنگ نبود خاصه در جاهائى كه مردم،از نظراسلام،اهل كتاب بودند يا در رديف آن.
