حرکتهای کم هزینه در فاصله زمانی بین تجمعات

بار دیگر جمهوری اسلامی توانست از تشکیل جمعیت پیوسته در خیابان انقلاب و آزادی ممانعت کند و جمعیت بین خیابان های اطراف تقسیم و گروهی به درگیری با مزدوران رژیم منحوس اسلامی پرداختند. و سرانجام راهپیمایی مسالمت آمیز 25 بهمن توسط مزدوران رژیم سرکوب شدو صدها نفر مردم بیگناه دستگیر و به زندان رهسپار شدند.
به نظر می رسد این رژیم با راهپیمایی و اعتراضات مسالمت آمیز سرنگون نخواهد شد. این رژیم به رژیم شاه و مبارک و بن علی شبیه نیست بلکه بیشتر به رژیم صدام شبیه است. رژیم مافوق دیکتاتوری.
به نظر می رسد چنین رژیمی فقط از راه:
1) کودتای نیروهای مسلح
2) مبارزه مسلحانه
3) شکست رژیم در جنگ در برابر بیگانگان
سرنگون شود.
اما جنبش نباید با سکوت به حکومت آرامش دهد.
متاسفانه جنبش از حرکتهای گسسته با فاصله زمانی زیاد استفاده می کند که نیروی مردم را به هدر می دهد.
جنبش باید از حرکات کوچک پیوسته به همراه حرکات بزرگ گسسته بهره گیری کند.
حرکات کوچک پیوسته تاثیر بسیاری دارد و به ابتکار مبارزان بستگی داردو توجه شما را به یک مثال جلب می کنم.
یک حرکت خوب پیوسته این است که از مردم بخواهیم در روزهای خاصی با لباس سبز رنگ ( یا رنگ دیگر) به خیابان بیایند. نه اینکه بیایند راهپیمایی بلکه فقط بیرون بیایند مثلا اگر برای خرید روزمره بیرون می آیند با لباس سبز بیایند اگر برای سینما بیرون می آیند با رنگ سبز بیرون بیایند اگر مدرسه می روند با رنگ سبز اگر به سر کار میروند بدین ترتیب در سراسر تهران و ایران مردم با رنگ سبز بیرون می آیند و پلیس نمی تواند کسی را سرکوب کند.
این یک مبارزه کم هزینه ولی با قدرت اثر گذاری بالا هست.
من قبلا این طرح را برای مبارزان و رسانه ها ایمیل کرده بودم ولی توجهی به ان نشده اشت.
شما خودتان قضاوت کنید مثلا در سال 12 راهپیمایی قرار است برگزار شود ( عملا 3-4 تا بیشتر برگزار نشده) در این فاصله حساب کنید چند بار می توان از مردم خواست با یک پوشاک یا نماد سبز (پلیور، مانتو، شلوار، کلاه، روسری و ...) در خیابان حاضر شوند؟ آیا این باعث پیوستگی جنبش نمی شود؟ آیا برخورد با میلیونها نفر که در سراسر تهران و ایران پراکنده اند به آسانی برخورد با تجمعات است؟
حساب کنبد در فلان روز هر کس از خانه خارج میشود می بیند 90 درصد مردم نماد سبز دارند. ملایان در بیرون از خانه خود می بینند همه سبزند. بسیجی ها و سپاهی ها و مردم دستمال بدست حزب اللهی می بینند همه سبزند چه گوهی می خواهند بخورند؟ به چه جرمی می توانند مردم را دستگیر کنند؟
این یکی از راهها بود که به ذهنم رسید حتما به ذهن شما راه های دیگری برای در فشارگذاشتن رژیم می رسد.
من اکانت دنباله و بالاترین ندارم. دوستانی که اکانت این دو سایت را دارند لطفا این پست و پست قبلی ام که در باره محل تجمعات و راهپیمای است را در این دو سایت معرفی کنند. ممنون

راهپیمایی مبارزات خیابانی و مسیرهای مناسب

با درود به مبارزان راه آزادی
انقلاب مصر و تونس بهانه ای بدست مردم آزاده ایران داده تا بار دیگر مبارزات خیابانی خود را از 25 بهمن آغاز نماید.
البته نوع مبارزات خیابانی ایرانیان با مصری ها و تونسی ها تفاوت خواهد داشت چون نه دیکتاتورهای مصر و سودان آنقدر تشنه قدرت بودند که این ملایان دیو سیرت تشنه قدرت هستند و نه نیروهای مسلح این کشورها حاضر به نوکری حکام در جهت کشتار ملت بودند در حالیکه بسیجیان و سپاهیان ایران مردمانی دیو نهاد و پست و فرومایه اند که حاضرند هرگونه توحش و جنایتی را در راه حفظ اربابان خود انجام دهند.
در این بین یک سوال برای من پیش آمده. چرا باز مسیر تظاهرات از میدان امام حسین تا میدان آزادی انتخاب شده است؟
در این مسیر به علت وجود خط ویژه اتوبوس مردم نمی توانند با اتومبیلشان ترافیک ایجاد کنند و نقل و انتقال و لجستیک نیروهای سرکوبگر به واسطه وجود خطوط خلوط اتوبوس به راحتی صورت می گیرد همین خط اتوبوس در خیابان ولی عصر و بزرگراه چمران و خیابانهای دیگر وجود دارد که نقل و انتقال نیروهای سرکوب را آسان می کند.
بهتر این است که در تظاهرات آینده رهبران اپوزیسیون مسیرهای بهتری را انتخاب کنند برای مثال: خیابان ستارخان بلوار کشاورز بلوار کریمخان خیابان فاطمی خیابان کارگر خیابان آیت الله کاشانی و ... دارای خط ویژه اتوبوس نیستند و مردمی که با ماشین قصد ایجاد ترافیک به نفع مبارزان دارند می توانند در خیابان های اطراف ترافیک ایجاد کنند.
شواهد و قرائن حاکیست مبارزات آینده با خشونت بیشتری همراه خواهد بود و بهتر است مسیرهایی انتخاب شود که مبارزان بتوانند راحت مبارزه و در صورت لزوم راحت فرار کنند و در چنگال دژخیمان رژیم منحوس جمهوری اسلامی نیفتند.
به امید پیروزی ملت بر رژیم باطل جمهوری اسلامی